Lima - Paracas - Huacachina - Nazca

Amsterdam-Lima-paracas-huacachina

Laten we beginnen bij het begin! Aangezien we 4 weken op reis gingen, vonden we het beide een goed idee om nog even een borreltje te drinken met eigen vrienden. Helaas was Eva vergeten dat Marc geen huissleutel meer had van de Langestraat 30 (die was vergeven aan de kattenoppas) en stond hij voor een dichte deur! Na 10x aanbellen en nog wel meer voicemails besloot Marc dan maar naar huis te gaan en daar te slapen, de wekker ging namelijk al om zeven uur! Een goed begin dus! Op Schiphol kregen we echter wel goed nieuws, Mowgli was al een week kwijt en vriendinnetjes van Eva hebben hem gevangen, na een tip van de buurtapp. Daar konden we wel een glaasje champagne op drinken in Lounge 52!

In het vliegtuig kwam er echter weer een ENORM obstakel, een man van, ik overdrijf niet, minstens 180kg zat naast Marc in het vliegtuig. Hij was zo dik dat hij niet in de stoel paste, hij zakte steeds wat verder in de stoel tot eindelijk zijn derrière de stoel raakte. Hij claimde daarnaast ook bijna anderhalf stoel, maar dat liet Marc zich niet overkomen! Hij maakte zich wat breder en na een kwartier gaf de berg met verzadigde vetten dan toch eindelijk toe, hij ruilde met zijn partner van 1,65 (arme vrouw) en de vlucht ging daarna voorspoedig! Eenmaal in Lima aangekomen, werden we opgehaald met de taxi en naar het hotel gebracht, waar we onze eerste woorden Spaans spraken (si, no, banjo)! Met grootse plannen kwamen we aan bij ons hotel. Eerste pisco sour? De plaatselijke cuisine ontdekken? Het bleef bij een banaan en een mok kamille thee, want onze oogleden waren zwaarder dan onze grote vriend in het vliegtuig.

De volgende ochtend weer vroeg uit de veren, want om 06:10 stond de taxi al klaar om ons de de busterminal te brengen. Daar pakten we de bus naar Paracas (3,5u reistijd) en kwamen we aan in onze eerste hostel; Kokopelli, een leuk, ecovriendelijk en mooi gelegen hostel vlak aan het strand. Daar zou later in de middag een FREE walking tour zijn met pisco and wine tasting, waar we ons uiteraard meteen voor hebben opgegeven. Een leuk tochtje door het dorpje met uitleg over de geschiedenis en de cultuur van het gebied, onder begeleiding van Gufi en zijn hond, corbezon (dikkop). De volgende dag stond Islas de Ballestas op het programma en met een aardige jetlag nog in de lucht besloten we te gaan slapen, in onze 14 persoons dorm..

Na een prima nacht stonden we om 07:45 klaar voor het hostel om vervolgens met een boot langs de kleine eilandjes (lees: rotsen) te varen. Het was erg fris, maar dat was het zeker waard! Ontelbaar vogels vlogen en zwommen in het rond! Van pelikanen tot pinguïns, van meeuwen tot aalscholver-achtige watervogels, ze waren er met honderden tegelijk! Sommige doken met soms wel 20 tegelijk recht het water in, als Kamikaze piloten op een slagschip. De geur van guamo (vogelpoep) was erg sterk aanwezig, maar vroeger was dit een van de grootse exportproducten van Peru, geld stinkt dus wel degelijk! Naast vogels hebben we ook een hoop zeeleeuwen gezien, die als echte modellen keurig poseerden voor de foto. We waren een mooie ervaring rijker!

Na de lunch maakten we ons klaar voor het volgende avontuur; mountainbiken door het Parc Nacional Paracas. Velen doen dat met een quad of een tourbus, maar wij zouden dat wel even op een oude fiets klaren! Allereerst 10km bergopwaarts door de woestijnduinen naar La Cathedral, wat niets meer bleek te zijn dan een rots in het water.. Wel een prachtig uitzicht en een hoop gieren, die erg geïnteresseerd waren in de banaan in Eva haar hand. Gelukkig konden we daarna een mooi stuk bergafwaarts, waar we soms wel erg hard over de weg vlogen! Na de snelste 5km fietsen in ons leven kwamen we aan bij een klein vissersstrand met een handvol restaurantjes, waar we genoten van een biertje! Eenmaal uitgerust vervolgden we onze weg en zijn we naar een flamingo uitkijkpunt gefietst, waar we een paar kleine roze vlekjes konden ontwaren, maar de flamingo kan ook van onze (lees: Marc’s) vogelspotlijst. Na 30 km en een hoop gezweet keerden we terug naar het hostel, waar we net op tijd waren voor een beach clean- up, met als beloning een gratis drankje! Goed voor de natuur én de portemonnee!! Na een lekker volle dag gingen we vroeg op bed, onze bus vertrok namelijk vroeg naar Ica, waarna we meteen verder zouden reizen naar een oase midden tussen de woestijnduinen; Huacachina.

We verbleven in Wild Rover en dit hostel deed wel aardig z’n best haar naam waar te maken! Er was elke avond een feest en de weekenden schenen tamelijk heftig te zijn. We kwamen aan in de ochtend en we hadden voor het eerst zon op onze reis! Gelegen tussen de duinen kon het ook flink warm worden. In de middag gingen we een sandbuggytour doen en al sandboardend van de duinen af! Het boarden was voornamelijk zand happen en ging vrij snel voorbij, maar het crossen in dd buggy was erg spectaculair! Onze chauffeur deed z’n best om de meest stijle duinen af te rijden, het gegil dreunt nog na in onze oren! In de avond hebben we nog wat biertjes gedronken in het hostel met een ander stel, die ontmoeten we weer in Arequipa.

Vandaag hebben we nog even lekker bij het zwembad gezeten en van het zonnetje genoten, met de bus vanuit Ica zijn we net gearriveerd in Nasca. Morgen 7u in de ochtend worden we opgehaald (mits het weer het toelaat) voor de vlucht over de Nasca-lijnen! In het volgende verhaaltje zullen jullie te weten komen of het gelukt is of niet!

Groetjes van ons!