Cuzco

Om 4.50 werden we wakker gemaakt door de tl buizen die onze first class ruimte belichtten. We waren er, na 32 uur reizen, dan echt. Met de taxi werden we naar ons Ecopackers hostel gebracht. Gelukkig waren onze bedden al klaar, maar van klantvriendelijkheid was echter geen spoor. We mochten de kamer niet in, omdat we dan andere gasten wakker zouden maken. Alleen als we de extra nacht zouden betalen was dat geen probleem. Nou dacht het dus even niet. In de gemeenschappelijke ruimte hebben we twee uurtjes op de bank gelegen, waarna de tijd rijp genoeg was om de stad in te gaan. Want inchecken kon toch pas om 13.00. We dronken twee overheerlijke americano’s bij Museo del Cafe en bespraken wat we die dag gingen doen. We hadden een heuse citytour uitgestippeld, maar eerst zouden we een tour naar de Sacred Valley en de Rainbow Mountain boeken. Na wat bargaining hadden we voor 135 soles per persoon een combitour geboekt. Het was inmiddels al in de middag en we konden onze kamer betreden. Evenals voorgaande nachten lagen we lekker boven op elkaar, met een gezellige ruimte lucht van 1 meter ertussen. Onze 11 kilo aan was brachten we bij de buren en we gingen ondertussen op zoek naar de company die onze Salkantay trek had georganiseerd. We ontmoetten de vriendelijke Jose, zijn vrouw en zijn dochtertje en het voelde goed dat we via hem hebben geboekt. Na onze geweldige ervaring met gidsen (weten jullie onze TomTom van vorig jaar nog?) zijn we toch ietwat sceptisch tot we hem hebben gezien. Nadat we onze schone was opgehaald hadden, wachtten we met onze Pisco Sour in het hostel tot de ontmoeting met onze gids. 19.30 is in Nederland wat 20.15 in Peru is. De man die ons de fijne kneepjes van de trek liet zien, bleek echter niet onze gids te zijn. Iets met sceptisch zijn...? Nadat we noodgedwongen wel wat móesten eten (ik ging liever zonder eten naar bed), lagen we om 22.00 in ons altijd gezellige stapelbed. De volgende ochtend vertrokken we met onze gids Christiaan naar de plaatsjes in Sacred Valley. Deze keer bestond de groep uit een vijftal Peruvianen met gore nagels, een Zuid-Amerikaanse (we konden het land niet nader specificeren) man met zijn dochter die het beiden wisten te presteren om ALTIJD te laat en als laatsten te zijn, twee Braziliaanse dames en een random groep van 4: een oma met haar dochter en dan een Colombiaanse rijke man met zijn golddigger vrouw. We voelden ons helemaal thuis. We begonnen onze tour in Chincherras; onze gids vertelde dat de Inca’s altijd een drietal sectoren bij elkaar bouwde: agricultuur, religie en de urbanisatie. Dit was mooi terug te zien in de terrassen. Na een korte stop vervolgden we onze weg naar een weverij (HA-HA), waar we uitleg kregen over hoe de families aldaar de truien van Alpacawol maakten. Ze lieten een bot zien van ‘een toerist die niks gekocht had’, dus noodgedwongen kochten we twee truien à 60 soles per stuk. Later zouden we ontdekken dat deze in Cuzco zo’n 20 soles kostten, maar alles om de plaatselijke gemeenschap te ondersteunen toch?! We gingen verder naar Moray en de Salinas, waar we ronde terrassen (ontstaan uit sinkholes) en zoutterrassen aanschouwden. Erg indrukwekkend! In Urubamba aten we onze buffetlunch, vergezeld door live panfluitmuziek. Met ons buikje vol bezochten we de ruïnes van Ollantaytambo, wat overstroomd werd door toeristen. Vanuit hier hadden de Inca’s een heuse legerbasis gecreëerd en gebruikten ze de basis van de pre-inca’s, grappig om je dat te realiseren. Een hobbelige weg later kwamen we aan bij onze laatste heilige bestemming: Pisac, alhier liepen we snel door de ruïnes vanwege de enorm koude wind. Je kon vanuit hier ook de oude graftombes zien van zowel de pre-inca’s als de Inca’s (want die recycleden ze blijkbaar). Via een zilverwinkeltje waar ze uitleg gaven over geen idee, want het was alleen in het Spaans, kwamen we om 19.30 aan in Cuzco. Ik was al de hele dag aan het snotteren en wilde eigenlijk weer gewoon lekker naar bed. Gelukkig besloten we toch bij mama Seledonia te eten (ironisch genoeg was zij er niet, omdat ze ziek was), waar we een goddelijke Alpacasteak met fettuccine verorberden. Moe maar voldaan doken we ons stapelbed weer in, de volgende ochtend vertrokken we om 7.15 namelijk naar niet de Rainbow mountain maar een betere variant: Polccoyo mountains. Na een lange trip met slechts Spaans sprekenden (inclusief de gids) kwamen we hier aan (zo’n 4800m). Een mooie wandeling langs de verschillende bergen met een regenboogachtige kleur, was onze trip helemaal waard. Aan de oxidatie van sulfaat, koper en ijzer hadden de bergen hun kleur te danken. Het werd ontzettend koud. Zware wolken bekleedden de hemel en het begon te SNEEUWEN. Daar had ik mij, met slechts een sportlegging, niet op gekleed. Een ontzettend lange reis naar huis via een buffet restaurant beloont verder geen uitgebreid verhaal. Eenmaal aangekomen in Cuzco gingen we op zoek naar een nieuw hostel met privékamer; wat uitrusten voor een vijfdaagse trek kon geen kwaad. Na 1,5 uur rondbanjeren vonden we onze goedkope versie van een hotel en hebben we nu een heerlijk bed met eigen badkamer. In onze Norton pub dronken we ons welverdiende biertje en aten we heerlijk vet barfood, waarna we heeeerlijk uitgerust om 9.00 onszelf gelukkig prezen met het geserveerde ontbijt. We begonnen dan nu wel aan onze citytour (na uiteraard eerst weer een heerlijke kop americano), die begon bij het marktje op aanraden van mama. Wat een belevenis! Hier kochten we onze avocado’s, tomaten en broodjes voor de lunch en ontbijt van morgen. We vervolgden onze weg naar de meest mooie kerken en plaza’s waar onderweg ruimschoots gestopt werd voor de aankoop van souveniertjes voor ons huis in wording. We lunchten in ons hostel met onze in elkaar geknutselde broodjes en nadat we weer de 15.000 stappen hadden bereikt beloonden we onszelf weer met een Cusqueña trigo. Hier genieten we nu van de zonsondergang en gaan we vanavond onze tas inpakken voor onze 5-daagse Salkantay trek inclusief radiostilte. Vanavond onze eigenlijk echte echte laatste avond mooi afsluiten bij Inkazuela en dan morgen om 4.00 klaar of niet worden we opgehaald voor de tocht naar de Machu Picchu. We kijken enorm uit naar de prachtige dingen die we onderweg gaan zien en natuurlijk de immense beloning aan het eind. De slaapzakken liggen klaar, want aan luxe gaat het zeker ontbreken. Drie dagen in tenten op een slaapmat (5 cm dik!!!) en in een slaapzak, can’t wait!!!

Liefs,
Ons